Zorgverzekeraars en hulpverleners zien steeds meer ouders en scholen vragen naar psychologische hulp bij angsten, gedragsproblemen en somberheid bij kinderen.
Hoe kan het dat er meer behoefte is aan hulp voor kinderen?
Waarschijnlijk ervaren kinderen van nu dezelfde problemen die wij vroeger als kind hadden. Echter in de kindertijd van de volwassenen van nu was er weinig aandacht voor hulp aan kinderen. Men ging misschien wat makkelijker met de “dingen des levens” om. Gezinnen waren over het algemeen groter en de focus was meer gericht op vooruitgang.
In de huidige tijd waarin vrijwel alle materiële wensen vervuld kunnen worden door grote groepen mensen, gaat de aandacht meer naar binnen. De psychologie is dichter bij de mensen gekomen en niet meer alleen weggelegd voor de elite enerzijds en “de gekken” anderzijds.
Doordat ouders en kinderen dichter bij elkaar op de huid zitten, is de betrokkenheid en bezorgdheid ook anders. Waar vroeger buiten spelen en het leven op straat veel gewoner waren, is dit nu helaas bijna een uitzondering. Vroeger hadden kinderen veel meer “geheimen” voor hun ouders en ouders maakten zich veel minder druk over het welzijn van de kinderen. Misschien hadden ze meer vertrouwen omdat het leven overzichtelijker was?
Beide zaken, minder afstand tussen ouders en kinderen en een lagere drempel om naar psychische hulpverlening te stappen, kunnen te maken hebben met de grotere vraag naar therapie bij kinderen.
Wat speelt meer een rol bij meer hulpvragen van kinderen en ouders
Doordat de materiële welvaart zo is toegenomen lijkt de samenleving steeds meer maakbaar. Wanneer je gezond bent van lijf en leden hoeft er niets in de weg te staan voor een gelukkig leven.
Tenminste….. als we de reclame mogen geloven en de one-liners van populisten dat je zelf verantwoordelijk bent voor je geluk. Waar meestal het materiële geluk mee wordt bedoeld, overigens…
Veel ouders maken zich zorgen over hun kinderen wanneer blijkt dat deze zich niet goed in hun velletje voelen. En dat is fijn voor het kind. Een koesterende ouder geeft een goed gevoel van veiligheid.
Dat is de ene kant van het verhaal. De andere kant is dat ieder kind van tijd tot tijd met een teleurstelling krijgt te maken. Immers er is nog nooit iemand (hoop ik..) volwassen geworden zonder deuken en butsen. Een kind wordt er sterk en krachtig van als het leert omgaan met de min of meer normale tegenslagen in het dagelijks leven.
Vergelijk het maar met de zogenaamde regeldagen van de baby. Wanneer er een nieuw stapje wordt gezet in de ontwikkeling is de baby meestal een paar dagen van slag. Soms gaat het om meer voeding, soms om een nieuwe beweging of een ontwikkelingsvooruitgang na een kinderziekte.
Wat zijn de gevolgen van teveel bezorgdheid
Als ouders zich teveel zorgen maken en het kind over beschermen, wordt het kind niet gestimuleerd de uitdaging aan te gaan. Iedere dag moet er een stukje autonomie en verantwoordelijkheid geleerd worden voor het eigen welzijn.
Een kind kan angsten ontwikkelen, boos worden, zich onzeker gaan gedragen of zich ongelukkig gaan voelen als het te weinig kans krijgt om te ontdekken hoe de wereld in elkaar zit. Afhankelijk van het eigen temperament zal er dan een reactie komen die zich uit in het gedrag.�
Wanneer het eenmaal zover is ontstaat er al snel een vicieuze cirkel. Door het angstige of juist opstandige gedrag gaan ouders zich nog meer zorgen maken en wordt het kind nog meer beknot. Ouders en kinderen houden elkaar in een houdgreep en uiteindelijk zal men professionele hulp vragen om uit de kluwen te komen.
�
Wat te doen?
Zoals gezegd is het voor een kind heerlijk veilig om betrokken ouders te hebben die aandacht geven aan emoties die soms zo overweldigend kunnen zijn.
Als ouders zich realiseren dat het goed is voor hun kroost om te leren omgaan met de minder leuke kanten van het bestaan, leren ze hun kinderen een belangrijke les.
Als ze daarnaast hun kind negatieve leerervaringen gunnen en de ruimte geven om te worstelen met de eigen problemen, kunnen ze ervaren dat hun kind krachtiger en wijzer wordt naarmate de leeftijd vordert.
Dat betekent dat ouders vanaf de zijlijn hun kind steunen en stimuleren zonder nadrukkelijk aanwezig te zijn.
Zowaar een zware opgaaf kan ik je verzekeren uit eigen ervaring…….
Voor veel ouders is het tevens even slikken en een harde landing op aarde wanneer blijkt dat hun kind zich toch heel anders ontwikkelt dan ooit gedroomd.
Het ene kind is sociaal vaardig, het ander muzikaal of creatief, weer een ander een echte studiebol en nog weer een ander een sporttalent.
Wordt een kind geboren, dan worden er ook duizenden verwachtingen geboren. Hoe ouder een kind wordt, hoe meer verwachtingen bijgesteld moeten worden.
De ouders die in staat zijn met open blik naar de mogelijkheden en onmogelijkheden van hun kind te kijken, hebben volgens mij de meest gelukkige kinderen. Want deze kinderen mogen opgroeien met hun eigen levensplan zonder vast te zitten aan de idealen van ouders.
Tsjaa…. vanuit dit standpunt…..
Zouden er veel echt gelukkige kinderen en ouders zijn?
Of worstelen we ons massaal door onze goede bedoelingen, verwachtingen en hulpvragen heen….
Gelukkig dat er tegenwoordig veel hulpverleners zijn… toch?
Lees ook: De kindercoach is een stoplichtdenker
Lees ook: Het onzichtbare voordeel van het probleem
Lees ook: De taal in het land van de kindercoach
Lees ook: De reis van de kindercoach
Lees ook: Kind of methode, methode of kind
Lees ook: Beter leren door fietsen en darten
Lees ook: De kindercoach als Tomtom
Lees ook: Wat denkt een kind over de kindercoach
Lees ook: De kindercoach voegt iets toe
Lees ook: De kindercoach als vertaalmachine
Lees ook: De kindercoach driehoek
Wil je ook leren kinderen te begeleiden en de opleiding tot kindercoach of een bij of nascholing volgen, lees dan verder op de site voor de opleiding tot kindercoach of op de website voor Ik leer leren
Wil je op de hoogte blijven, vraag dan de nieuwsbrief aan.
De materialen voor de kindercoach vind je in de webwinkel….
De illustratie is van Aly Westerhuis
Geef een reactie