Zelf reisde ik jaren heen en weer, met mijn tas vol kleren, een toilettasje, een boek voor onderweg en mijn mp3 speler. Ruim anderhalf uur van Utrecht naar Dordrecht, elk weekend weer. Niet als kind maar als 50 jarige vrouw.
Ik was gescheiden maar leefde nog steeds met mijn ex in één huis. Dat leek ons beter, voor de kinderen (twee weerbarstige puberzoons) en daardoor uiteindelijk ook beter voor onszelf. Ik had een nieuwe vriend en hij een nieuwe vriendin. We besloten tot ‘birdnesting’ hoewel we dat woord toen allebei nog niet eens kenden als moderne woonvorm voor gescheiden ouders. Elke vrijdagavond trok ik de deur achter me dicht: op naar mijn Dordtse nieuwe lief. Met vlinders in mijn buik omdat ik zo verliefd was en met maagkrampen omdat ik mijn gezin zomaar achterliet. Op maandagochtend kwam ik weer terug in Utrecht waar de ochtendkrant, de vuile ontbijtbordjes en soms een haarspeld van zijn nieuwe vriendin nog op tafel lagen.
Een bizarre situatie maar niet zo heel veel anders dan die waar duizenden kinderen zich in bevinden die om de week of om de paar dagen heen en weer gaan tussen twee huizen. En die net als ik destijds elke week weer moeten wennen aan een ander huis, een andere sfeer, een andere geur, andere dingen in de koelkast en een ander bed. Die daarover net als ik soms behoorlijk de pest in hebben omdat je altijd wel iets vergeet (je favoriete opschrijfboekje / je lievelingsoorbellen / dat lekkere T shirt). En omdat je bijna nooit zin hebt om weg te gaan van de plek waar je net lekker ‘gesetteld’ bent, languit op de bank of nog volop aan het werk achter je bureau (nog snel even dit afmaken / nog één telefoontje / buh! regent het echt zo hard / moet ik dit weekend wéér net dat leuke feest missen). En omdat je elke keer weer moet wennen aan die andere plek (nee, ik zoek geen ruzie ben alleen een beetje moe / waarom ligt bij jou alles in de bestekbak nét andersom). En omdat je altijd, als je na een paar dagen net een beetje gewend bent alweer weg moet: je weer losrukken, inpakken, niets vergeten, afscheid nemen en hup de trein in.
Ik voelde me op maandagochtend nadat ik terug was in Utrecht altijd ontheemd en in de war. Voelde me op dat moment nergens meer thuis. Zat soms wel een uur boven de krant een beetje voor me uit te staren voor ik mijn jas uitdeed, mijn tas uitpakte, checkte wat er nog wel en niet in de koelkast stond, de ontbijtboel opruimde en boven op zolder mijn computer aanklikte om aan het werk te gaan.
Misschien dat ik er door deze ervaring toekwam een handboek te willen schrijven voor kinderen van gescheiden ouders. Een boek waarin zij zich konden herkennen en steun zouden vinden.
Marja Baseler
Heen en weer: als je ouders apart wonen
Heen en weer kwam in juni 2011 uit en is in de boekhandel of (gesigneerd) of via de website van Marja Baseler te koop:
Auteur ; Marja Baseler
Uitgeverij : The House of Books B.V
ISBN : 9789044328530
Prijs : € 15,95
Geef een reactie