Kom op: nog even doorzetten

Pffff…. Het gaat nog wel even duren, deze corona periode denk ik. De sombere berichten vliegen je om de oren. Hoe langer het duurt, hoe groter de gevolgen en vooral hoe meer de emoties opspelen. Best logisch natuurlijk want waar de lockdown vorig jaar nieuw was en we de schouders eronder staken, hebben we nu te maken met 15 miljoen meningen en belangen.

Wie het hardste schreeuwt, krijgt de meeste aandacht. Zo werk dat nu eenmaal.

Corona lockdown voor jongeren

Als ik lees over de ernstige gevolgen voor de jongeren schrik ik me te pletter. Ze zijn eenzaam, depressief, slapen en eten slecht en hebben mentale problemen. Ze missen de leuke dingen en hebben acuut hulp nodig.

Hoe dan?, vraag ik me af.

Waar is de veerkracht?
De weerstand?
Het omgaan met tegenslagen en teleurstellingen?
De creativiteit en het initiatief?

Natuurlijk is het knap balen voor kinderen en jongeren dat ze beperkt worden in hun doen en laten. Voor hun ontwikkeling is het ongelooflijk belangrijk dat ze omgaan met leeftijdsgenoten en dat ze uitgedaagd worden in hun intellectuele ontwikkeling. Dat alles staat nu heel erg onder druk. Maar is dat een reden om somber en depressief te worden? Terwijl er zoveel techniek en socials hen omringen en hoe het hen aan niets essentieels ontbreekt?

Hebben we te maken met een tot op het bot verwende generatie?

Wat doen de volwassenen?

Wat ik merk, is dat vooral volwassenen aan de bel trekken dat de jongeren het zo zwaar hebben en hoe erg dit is. Jongeren worden beklaagd en er zijn ouders die niet meer weten wat ze moeten doen.

Ouders kost het meer moeite om hun kinderen te begrenzen wat betreft regels en gedrag. Pubers hebben nu vooral alleen maar ouders en broertjes en zusjes om zich aan te scherpen. Dat valt in veel gezinnen beslist niet mee. Ouders moeten tenslotte ook nog hun eigen werk ergens zien te fiksen en met een bokkig of somber kind om je heen, heb je er een pittige taak bij.

In de media wordt vooral aandacht gegeven aan jongeren die het zo zwaar hebben tijdens deze corona lockdown waar er te weinig hulp voorhanden is. Ik vraag me oprecht af of deze berichtgeving niet overtrokken is.
Wat aandacht krijgt groeit.
Waar vragen gesteld worden over hoe erg het is, krijg je ook antwoorden die daar bij passen.
Voor lezers en kijkers is dat heel herkenbaar, maar is het wel het hele verhaal? Waar blijven de prachtige verhalen over hoe kinderen en jongeren het redden?

Hoe houd je de corona lockdown vol?

Voor de meeste kinderen en hun ouders zal er niets anders opzitten om allereerst de situatie te accepteren zoals deze is. Hoe moeilijk en vervelend ook, niemand van ons heeft op dit moment de invloed en de macht om iets te veranderen.

Als je je realiseert dat je het hiermee hebt te doen, kun je een keuze maken. Wil je vechten tegen een bierkaai, wil je je een slachtoffer voelen of ga je kijken wat er wél mogelijk is.

Zoom uit

Wat kan helpen is om met je gezin eens uit te zoomen. Je kunt het voor de grap zelfs digitaal doen :-). Vraag je af hoe je over 15 jaar wilt terugkijken op deze periode: Wat vertel je je kleinkinderen over hoe jullie het hebben gered?

• Wat was het meest belangrijk voor je?
• Welke acties heb je genomen om er een bijzondere tijd van te maken?
• Wat was je manier van denken?
• Hoe loste je de moeilijkheden op?

Op deze manier neem je even afstand van de dagelijkse sores en openen zich meer mogelijkheden om plannen en initiatieven te bedenken om je beter te voelen.

Zoom in

Wat je ook kunt doen is juist naar het verleden kijken en ontdekken hoe je eerder omging met tegenslagen en fijne gezinsmomenten. Hierbij zoom je in op je talenten en wat werkt.

• Hoe heb je het volgehouden bij eerdere moeilijkheden?
• Wat dacht of deed je om uit de problemen te komen?
• Waar waren je kinderen goed in toen ze nog klein waren?
• Wat waren jullie allerbeste gezinsmomenten en wat deden en dachten jullie toen?

Wanneer jullie terugdenken aan de beste momenten uit jullie geschiedenis, ontdek je wat voor jullie werkt om in een betere stemming te komen.

Je behoeften

Tenslotte kun je onderzoeken hoe je tegemoet komt aan je basisbehoeften die gelden voor ieder mens, namelijk verbinding, competentie en autonomie.

• Wie kun je helpen in deze moeilijke periode en daardoor van betekenis zijn voor iemand anders of een groter geheel?
• Wat zijn je talenten en de acties waar je trots op bent die ervoor zorgen dat jullie het redden in deze tijd?
• Hoe laat je je kinderen zelf beslissen over wat ze zelf kunnen en hun verantwoordelijkheden laten nemen?

Het is een feit dat je je beter voelt en vooruit kunt als je deze drie basisbehoeften kunt vervullen. Kijk eens om je heen want er zijn zeker in jouw omgeving kinderen en ouders die opbloeien van jou hulp en aandacht.

Waar kies je voor?

Het klinkt afgezaagd en als een open deur en toch is het waar: Iedere seconde kun je kiezen hoe je met een situatie omgaat. Natuurlijk is het goed om stil te staan bij je ellende en niet weg te lopen voor je angst en boosheid. Die zijn er.
En toch kun je daarna een keus maken.

Ga je voor:

• wit of zwart
• positief of negatief
• rood of groen
• vooruit of achteruit
• down of blij

Misschien kan het helpen om regelmatig met je gezin te noteren waar je blij en dankbaar voor bent. Het is ruimschoots bewezen dat als je iedere dag een aantal dingen opschrijft waar je blij mee bent, dat dit je stemming langdurig positief beïnvloed. En soms kan het niet meer zijn dan het dak boven je hoofd, of de vriendelijke groet van een voorbijganger. Het is wel wat er is.

Aan jou de keus

Wees het voorbeeld voor je kinderen en neem ze mee in deze flow. Blijf reëel want er is niets vermoeiender en meer deprimerend dan ten koste van alles optimistisch zijn. De balans tussen de beide polen, maakt het werkbaar want dan leer je jezelf weer uit het moeras trekken.

Wat ik geloof

Ondanks wat de media ons voorschotelt, durf ik te stellen dat het overgrote deel van de kinderen en jongeren het redden. Het zal niet altijd gemakkelijk zijn, maar zij hebben wél de veerkracht en moed om deze bijzondere tijd door te komen en ze laten zien dat ze het ook doen. Wat we tegenkomen in de media zijn meestal de uitzonderingen. En natuurlijk hebben zij onze aandacht en hulp nodig.

Alle anderen die we niet horen, redden het gewoon. Soms een beetje meer, soms een beetje minder Zij komen op hun pootjes terecht.

Net zoals wij ooit.

Ze zullen wel moeten.

En……. laten we vooral omkijken naar de kinderen en gezinnen die het niet redden en hen steunen.

Degenen die het moeilijk hebben verdienen het!

Dit artikel werd gepubliceerd in de weekendbijlage van het Friesch Dagblad van 23 januari 2021

Lees meer corona artikelen:

Lees ook: Wat is de oogst van het corona thuisonderwijs?
Lees ook: Voor alle ouders die het zwaar hebben door corona
Lees ook: Over juffen en moeders die het verschil maken in coronatijd
Lees ook: Wat je in coronatijd kunt doen voor kwetsbare kinderen
Lees ook: Maak een coronaherinnering
Lees ook: Zomaar je diploma krijgen: Hoe leuk is dat?
Lees ook: Houden MBO-ers de samenleving overeind?
Lees ook: Zielige of weerbare corona puber?

Bekijk ook: Wie krijgt de schuld?
Bekijk ook: Hoe ga je op met moeilijk gedrag?
Bekijk ook: Waarom problemen zo belangrijk zijn
Bekijk ook: Hoe krijg je pubers gemotiveerd?