‘Het gaat jou wel lukken want je kijkt helder uit je ogen.’
Dit zinnetje van nog geen 10 seconden heeft bijna 50 jaar geleden een bodem onder mijn bestaan gelegd.
Nota bene uitgesproken door een leraar die later bekend werd als een van de meest rare docenten en die moeilijk orde kon houden.
Maar waar hij achteraf gezien geniaal in was, was dat hij keek en zag
Hij voelde kennelijk aan waar de diepste behoefte van kwetsbare kinderen lag en gaf hen met zijn woorden en vriendelijke blik houvast,
In de chaos die mijn leven was, kon ik me vele, vele jaren optrekken aan deze woorden.
Helpen methoden en technieken?
Vele mensen en vooral hulpverleners en leraren die ik de afgelopen jaren ontmoette tijdens mijn opleidingen, kennen een diepe behoefte om kinderen te willen helpen.
Wat ze willen is leren wat ze moeten DOEN om te helpen en wat ze in hun ijver vergeten is te ZIJN
Velen blinken uit in hun niet aflatende energie om methodieken en technieken te leren en vragen dan aan mij wat ze moeten zeggen,
Omdat ze merken dat ze met hun methoden en technieken niet tot de kern komen en terug mogen naar de basis.
De basis die ik ‘het lijntje leggen’ noem en die vooral bestaat uit luisteren en 99.9% van de tijd erkenning geven aan het zijn en de inspanning van de ander die vaak zo beroerd uitpakt en daardoor problemen geeft.
Dit heeft alles te maken met je broodnodige en noodzakelijke kennis en methodieken verplaatsen naar je achtergrond en je acceptatie en liefde inzetten in het contact.
Kinderen en jongeren met moeilijkheden ruiken je ongemak
Als je een kind wilt helpen en wilt fixen en jezelf niet in de strijd gooit, zal je nooit de juiste woorden vinden.
Sterker nog… kinderen zullen zich bij jou never nooit bloot geven omdat juist de meest kwetsbare kinderen vanaf kilometers afstand ruiken bij wie ze werkelijk veilig zijn en bij wie ze kunnen testen of het echt waar is
Dit zijn de kinderen die lastig en moeilijk doen en die onderzoeken of degene met wie ze te maken hebben het uithoudt als zij zichzelf zijn.
Zij blijven testen of jij hun ellende kan verdragen zonder het te willen oplossen.
Gewoon, omdat ze geen behoefte hebben aan iemand die hun problemen oplost.
Zij willen gezien, gehoord en begrepen worden om wie ze zijn.
En misschien daarna als er genoeg vertrouwen is, onderzoeken of er een oplossing mogelijk is
Steeds meer doen.
Helaas is onze tijd steeds meer op de toer van dingen doen.
Vooral het fixen van ongemak heeft een hoge prioriteit en staat haaks op het uithouden van dat wat soms even nodig is om verder te komen
Vele ouders die het idee hebben dat hun kind niet zo fijn in het velletje zit, vragen hulp en besteden het uit aan coaches die vervolgens als een dolle met behulp van prachtige methoden en technieken met het kind aan de slag gaan.
Waarbij vervolgens het kind nog steeds in de kou staat en er soms zelfs een probleem bij krijgt omdat papa en mama zo verdrietig zijn omdat het met hun kind niet goed gaat.
Wat hebben we te doen
Eigenlijk is het toch raar dat ik regelmatig sinds ik mijn praktijk in 2005 opende mails en telefoontjes van ouders krijg waarin ze laten weten dat:
- Jij bent de enige die hem begrijpt
- Dit was precies wat nodig was
- Wat jij tegen haar zei klopte precies en ze moest er ’s avonds heel erg van huilen
- Die woorden van jou gebruiken we nog steeds
- Zij wordt elke keer weer blij van ‘helaas pindakaas’
- Die paarse lok die jij benoemde geeft haar veel zelfvertrouwen
Waarbij tot mijn verbazing vele van deze kinderen soms al lang therapie of coaching hadden gehad.
Niet alleen kinderen, maar ook ouders laten mij naderhand weten dat woorden en zinnen die ik heb uitgesproken zo ongelooflijk helpend zijn en een anker in hun leven.
Ben ik een tovenaar?
Lange tijd heb ik me verwonderd over dergelijke uitspraken en vooral dat de problemen die werden ervaren na slechts één sessie verdwenen leken of behapbaar gemaakt.
Ik begreep er niets van omdat ik in de begintijd van mijn praktijk voor mijn gevoel maar wat deed.
Pas later heb ik alles wat ik heb geleerd op een rij gezet met meer structuur als een soort van routekaart. Dit geeft de deelnemers aan mijn opleidingen nu een leidraad om te komen tot de kern zodat dat waar het werkelijk om gaat altijd als eerste aandacht krijgt.
Helpende oplossingen en richtingen komen dan als een wonder vanzelf naar de oppervlakte.
Waar het om gaat en wat in feite het enig belangrijke is, is om met je volledige zijn en aandacht te blijven bij de ander.
Je inleven, geen advies geven en de neiging om iets te willen oplossen of verhelpen te weerstaan.
Gewoon acceptatie van wat er is, een beetje prikkelen met humor en het verder over te laten aan dat wat er komt
Dan komen de juiste woorden!
Altijd
Daarvoor hoef je niet eens je best te doen
En al die kindercoaches dan?
Na een paar duizend deelnemers aan mijn opleidingen weet ik dat iedereen vanuit prachtige intenties het vak wil leren.
In elke motivatie komt het naar voren dat deelnemers zo graag willen leren om kinderen verder te helpen.
Er zit alleen een klein addertje onder het gras…
Velen van ons hebben ooit natuurlijk als kind gemis ervaren.
Het niet gehoord, gezien en erkend zijn in onze behoeften en talenten
Wanneer jezelf een gat hebt in je behoeften, kan de neiging ontstaan om anderen en vooral kinderen te willen HELPEN.
Een prachtig nobel streven, ware het niet je daardoor per ongeluk vooral bezig bent je eigen gat te dichten ten koste van de kinderen en ouders die bij je komen.
Soms heel openlijk door je sterk te verbinden met je klanten met eindeloos nieuwe afspraken maken en soms subtieler door het geven van adviezen.
Je herkent dit fenomeen aan het woordje ik.
De ik-helper wil dat het goed gaat met kinderen en dat zij hun talenten waar maken waarbij de eigen levensmissie het leven van de ander beter moet maken.
Is dat fout?
Zeker niet.
Iedereen loopt zijn eigen pad en velen die hulp zoeken willen niet echt hulp omdat hun problemen bekend en vertrouwd zijn en zelfs ook voordelen opleveren in de vorm van hulp en aandacht.
Ten diepste willen ze vooral gezien, gehoord en begrepen worden en uiteindelijk kan niemand een ander verder helpen dan hij zelf is.
Dusss… moraal van dit verhaal…stop met doen en kijk de ander in de ogen en als je het niet weet… zeg dan gewoon niets… dat is helpen zonder woorden…
Na bijna 50 jaar ben ik die rare leraar nog steeds dankbaar dat hij mijn nood zag en in een paar seconden mijn leven een stukje mooier maakte voor de rest van min leven.
Van coaching had toen nog niemand gehoord.
En misschien was dat mijn geluk!
Wist je dat het Ik leer leren programma helemaal gebaseerd is op de principes van zien, horen en begrepen worden van coaching?
Leerlingen die vast lopen in het leren ontdekken tijdens de lessen waar hun basis ligt en hoe ze grip krijgen op hun leren waardoor de lesstof als vanzelf gemakkelijker wordt.
Wil jij een Ik leer leren trainer worden die het verschil maakt door de leerlingen echt te leren zien?
Dat kan bij mij tijdens de live training en ook in de online versie van Ik leer leren, leg ik je gedetailleerd uit wat het geheim is van leerlingen echt zien in hun leeruitdagingen.
Meld je aan voor als Ik leer leren trainer en maak verschil!
Geef een reactie