Let er maar eens op:
Iemand komt bij je met een soort van probleem over zijn kind en jij weet een oplossing die je met liefde deelt.
En wat zegt dan degene met het probleem?
Ja, maar…..
Dat helpt niet
Dat heb ik al eens gedaan
Ik kan dat niet…
Voordat je denkt dat de ander ondankbaar is en je oplossing niet wil horen.
Think again…
Jij doet precies hetzelfde als iemand een oplossing weet voor jou probleem
Een tandje erbij
Het mooie is dat jullie er waarschijnlijk allebei een schepje bovenop doen om elkaar te overtuigen dat je het echt bij het verkeerde eind hebt.
Het probleem van de ander is echt anders dan jij denkt en jouw prachtige adviezen worden domweg niet aangenomen.
Waarschijnlijk blijf je allebei met een soort van kater achter omdat je het idee hebt niet goed begrepen te worden
Het heeft te maken met luisteren
Het grappige is dat vooral vrouwen zeggen dat ze hun verhaal kwijt willen en geen oplossing hoeven en vooral niet van hun man.
En toch doen ze zelf precies hetzelfde bij hun vriendinnen, collega’s en zie ik vele leraren en hulpverleners helemaal los gaan met het geven van goedbedoelde adviezen die niet aankomen.
Als we het even moeilijk hebben willen we vooral gehoord en begrepen worden
En toch is luisteren niet genoeg
Iemand die zich wanhopig voelt en niet meer goed weet hoe eruit te komen, zal zonder problemen een uur vol kunnen praten. Deze manier van praten levert uiteindelijk ook niets op en is een herhaling van zetten.
En toen was er..
Hij zei dat..
En ik deed dat….
Wat opvalt aan deze manier van over het probleem praten zijn de eindeloze herhalingen uit het verleden die zich steeds in andere woorden herhalen.
Heel vermoeiend, zowel voor de verteller als de luisteraar…
Uiteindelijk zal de verteller misschien het gevoel hebben dat er geluisterd is naar zijn verhaal, maar uiteindelijk zal hij net zo min tevreden zijn als met de adviezen.
Voor ouders is het nog erger
Als je als ouder even vastloopt en het niet meer weet, ben je helemaal in de prijzen.
Iedereen heeft een mening en weet precies wat je zou moeten doen om je kind weer in het gareel te krijgen.
Zowel gevraagd als ongevraagd zijn er velen die zich graag met je willen bemoeien als je kind zich anders gedraagt of als men vindt dat jij als ouder iets moet doen of laten.
Los van anderen en hun mening en adviezen, heb je zelf ook vaak via google al minstens 20 verschillende zienswijzen ontdekt.
En niets werkt werkelijk…..
Een paar tipjes van de sluier die wel werken
Het grappige is dat je juist op de goede weg komt door de ja-maren, de bezwaren en het zo snel mogelijk stoppen van eindeloze probleemvertellingen.
Door in te zoomen op wat voor de ander belangrijk is, door een paar goede vragen te stellen en door het uitlokken van ja-maren en bezwaren, kom je binnen een kwartier tot de kern.
Niet jouw technieken en adviezen helpen de ander, maar je gestructureerde aanpak en je basishouding helpen werkelijk
Realiseer je dat:
- Een advies begint altijd met het woordje IK en gaat dus over jou en niet over de ander
- Een ja-maar of een NEE is geen weerstand maar een poging van de ander om je wat duidelijk te maken
- De ander heeft een probleem en vraagt van jou het ongemak om het uit te houden zonder een oplossing te hoeven geven
- De ander heeft behoefte aan jou en niet aan je mening
- Het helpen structureren en verduidelijken van dat wat is, geeft de ander meestal de ruimte voor een eigen oplossingsrichting
- De richting voor een oplossing is vaak meer helpend dan een oplossing zelf
- Het probleem hoort bij de ander thuis en niet bij jou wat betekent dat de werkdruk bij de ander ligt
De afgelopen 12 jaar heb ik heel veel leraren en hulpverleners gezien en gesproken die ’s avonds veel minder moe waren nadat ze op een meer coachende manier met kinderen en hun ouders omgingen.
Vooral het loslaten van het moeten oplossen van problemen van kinderen en hun ouders geeft zoveel meer werkplezier en minder moeheid.
Dus laten we hierbij afspreken dat we stoppen met het geven van (opvoed) adviezen.
Kinderen en ouders kunnen hun problemen heel goed zelf oplossen
Wij hoeven zelf slechts als richtinggevers te fungeren.
De afgelopen maanden ontving ik van deelnemers aan de opleiding ‘Het (eerste) intake gesprek’ prachtige evaluaties. De opleiding krijgt bijna een 9 gemiddeld doordat de inhoud direct toepasbaar is, vernieuwende inzichten geeft en direct effect heeft bij kinderen en ouders.
Wil jij je gesprekken met kinderen en ouders ook naar een hoger niveau tillen en meer effect hebben in je werk met kinderen en hun ouders?
Je zult verrast zijn over de toepasbaarheid en wat er allemaal mogelijk is om op een coachende manier met problemen van kinderen en ouders om te gaan.
Meld je aan om te starten met de opleiding ‘Het (eerste) intake gesprek‘ en maak echt verschil en merk op hoeveel energie je krijgt om te werken met problemen van anderen.
Geef een reactie