Ik heb ze al in mijn handen om ze weg te gooien. Maar mijn efficiënte aard en mijn opvoeding eisen hun tol. Want je gooit toch niet iets weg wat verder goed is? En wie ziet het nou na één keer gebruik?
Dus ik kieper opnieuw een tiental vrij nieuwe witte zakdoeken met blauwe, rode en beige randjes onderin de wasmand voor weer een wasbeurt. Want er is een paar keer een bloedneus geweest en kennelijk zijn tig wasbeurten niet afdoende om mooie frisse zakdoeken te krijgen.
Tot ik een geweldig inzicht krijg.
In gedachten zie ik mijn moeder gebogen bij het gasstel staan en driftig met een robuuste houten lepel roeren in een ijzeren wastobbe. In die grote tobbe van waaruit het stoom alle kanten opkringelt en wat zo’n aparte ouderwetse wasgeur verspreidt , drijven van die grote gelige onderbroeken. In de zomer worden die onderbroeken in het gras gelegd en ’s winters hangen ze aan een houten rek rondom de kolenkachel. (Jaa.. zo oud ben ik al..)
Met dat beeld van mijn moeder voor ogen bedenk ik dat er nog ergens een pakje biotex moet staan. Een ketel heb ik niet, maar wel een hypermoderne cooker. En zo sta ik even later met een zielig pollepeltje te roeren in een wasbak met zakdoeken.
Het ruikt verdorie net als vroeger en de stoom slaat me om de oren.
En raad eens…. De zakdoeken worden superschoon en blinken me tegemoet als ze droog zijn.
Maar helaas.. ze zijn erg gekreukeld en ik wil ze nu ook echt als nieuw hebben.
Zal ik gaan strijken terwijl het buiten eindelijk mooi weer is en ik eindelijk ook eens met de beentjes omhoog kon?
Dit dilemma zie je ook vaak bij kinderen en pubers die perfectionistisch zijn. Ze kunnen niet stoppen met hun taak en willen het allerbeste resultaat. Een prachtige eigenschap en ouders stimuleren dat meestal in eerste instantie. Want wat is er mooier dan dat je kleuter al binnen de lijntjes kleurt en schaapjes perfect uitknipt?
Helaas tegen de tijd dat je kind ouder wordt, is dat wat eerst een mooie eigenschap was dan veranderd in een loden last en zorgt voor veel verdriet en vooral faalangst oproept. En dat is nu precies wat je niet wilt!
In mijn praktijk heb ik talloze kinderen inmiddels geholpen bij wie het wat minder mag en hoe ze leren de grenzen van goed en goed genoeg te hanteren. Zodat ze niet steeds in de stress schieten als iets niet perfect is en ze daardoor het gevoel van falen krijgen.
Al mijn ervaringen met kinderen met perfectionisme en faalangst heb ik opgenomen in de praktische online opleiding: ‘Kinderen helpen bij angst en faalangst‘. Vind je het interessant om kinderen te helpen met (faal)angst, meld je dan aan voor mijn online opleiding Kinderen helpen met angst en faalangst.
Enn….. eerlijk is eerlijk… ik kan de gekreukte zakdoeken niet verdragen en heb ze ’s avonds gestreken. Wat een genot….. die stapel witte zakdoeken met gekleurde randjes. Want ik heb ze natuurlijk wél op een perfect stapeltje gelegd.
Wil je een handige tip over hoe je de lat lager kun leggen? Bekijk dan deze video.
Geef een reactie