Het artikel kreeg veel bijval en toch schuurde het bij mij. Zag ik het verkeerd en waar trokken mijn tenen krom van?
Verdriet en onbegrip op school
Het artikel ging over een verdrietig hoogbegaafd kind.
Zijn juf begreep hem niet. Hij moest allerlei taken doen die hij saai vond en hij dacht dat juf hem niet aardig vond. Op een prachtige manier beschreef deze coach hoe het gesprek verliep met zijn gedachten over school en de juf.
Na een tweede keer lezen kwam het bij mij binnen.
In de laatste alinea van het artikel ging de coach vol in actie en werd de strategie voor een oplossing van het probleem van het kind beschreven. Dit bestond eruit dat de coach na overleg met ouders, waarin ze tot de conclusie kwamen dat het kind ernstig tekort kwam, een soort van correctiegesprek met de juf ging voeren.
Zodat het kind gered werd
Extra ontwikkeltaken voor kinderen die het moeilijk hebben
Hoe vaak gebeurt het dat wij er vol ingaan omdat we het idee hebben dat een kind onrecht wordt aangedaan? Terwijl we er veel goeds uit kunnen halen als we nog heel eventjes nadenken wat de nare situatie in feite betekent. Juist voor kinderen is iedere situatie een groei- en leermoment.
Daarvoor gaan ze tenslotte naar school!
Los van het cognitieve leren, leren kinderen op school op het gebied van sociale vaardigheden, omgang met emoties en wat te doen als het tegenzit.
Bij die laatste zit nu net de valkuil.
Omdat wij volwassenen het steeds moeilijker vinden om het uit te houden als een kind het niet weet. Als een duveltje uit een doosje, veren ouders, juffen, meesters en niet te vergeten de vele coaches van tegenwoordig, overeind om een moeilijke situatie te beëindigen.
Daar gaat het leermoment voor het kind……………
Het is een feit dat kinderen die het moeilijk hebben, een extra ontwikkeltaak erbij krijgen in het leven. Voor het ene kind is dit leren omgaan met taal of rekenen en andere schoolse vakken en voor andere kinderen liggen de uitdagingen op het gebied van sociale contacten of omgaan met teleurstellingen.
Meer begaafde kinderen hebben extra uitdagingen op het gebied van tempo en inhoud van de lessen op school en soms ook in contacten met anderen.
Geen kind komt zonder extra uitdaging zijn schooltijd door.
Wat kan het kind zelf?
Ben Furman uit Finland, de ontwikkelaar van Kids’ Skills, vertelde tijdens een Masterclass dat hij blij was dat hij niet gefaciliteerd werd op school. Omdat hij zich tot en met de universiteit te pletter verveelde, heeft hij geleerd zichzelf te vermaken. Daar heeft hij tot op de dag van vandaag veel voordeel van. Zeker gezien de vele uren die hij doorbrengt op vliegvelden.
Sinds ik hem dit hoorde zeggen, ben ik alleen maar meer enthousiast geworden om kinderen te leren groeien van hun moeilijkheden en hen te motiveren afstand te nemen van slachtofferschap.
Bedenk eens wat vele kinderen kunnen leren die zich vervelen op school omdat ze denken dat ze alles al weten en zich niet gehoord en gezien voelen:
- je zelf vermaken als je moet wachten
- je werk herhalen en ontdekken of je alles echt wel goed weet
- je voegen naar de omstandigheden
- andere kinderen die het nog niet zo goed begrijpen helpen
- doorzetten als het lastig is
- focus houden wanneer iets saai is
- twijfel leren toelaten en fouten durven maken
- onderzoeken of je gedachten kloppen
- time management door het ontdekken hoeveel tijd iets kost en wat je allemaal in een uur kunt doen
En wat te denken wat kinderen kunnen leren als ze het gevoel hebben er niet bij te horen:
- je aanpassen aan een groep waar je je niet helemaal in thuis voelt
- flexibiliteit door je gedrag aan te passen aan dat wat nodig is
- jezelf blijven onder omstandigheden die lastig zijn
- zelfvertrouwen houden als je niet in een groep zit die van nature bij je past
- ontdekken bij welke groepen je je wel thuis voelt en wat het verschil is
- leren uitspreken wat je moeilijk vindt, zowel naar andere kinderen als de juf en meester
Hoe mooi is het als we kinderen versterken door hen te steunen én hen daarna leren hoe ze zelf hun moeilijkheden kunnen leren oplossen?
Bedenk eens wat dit betekent voor hun groei naar volwassenheid. Welke verschil zal er over 20 jaar zijn tussen het kind wat heeft geleerd dat je hulpeloos bent en dat volwassenen je sores opruimen en het kind wat al jong heeft geleerd verantwoordelijkheid te nemen om zijn moeilijkheden op te lossen?
Wie zal meer veerkracht leren en verder komen?
De rol van ouders
Voor ouders is het een drama wanneer een kind niet goed in zijn vel zit. Ik heb zoveel ouders voor me gehad die boos en verdrietig waren omdat het hun kind niet goed ging. Natuurlijk ligt de oorzaak daarvan vaak op school omdat school het grote leergebied is waar een kind de meeste tijd doorbrengt.
Hoe moeilijk is het voor ouders om neutraal te blijven, te meer daar het de belangrijkste taak in deze tijd is om een kind gelukkig te maken?
Hoe moet je het als ouder duiden als je erachter komt dat je kind verdrietig wordt omdat het niet weet hoe het met de lesstof moet omgaan? Het maakt daarbij niet uit of het te moeilijk of te makkelijk is. Je kind loopt vast en is gefrustreerd.
Voor ouders is het nog moeilijker als ze merken dat hun kind denkt dat juf of meester hun kind afwijst en dat hij het gevoel heeft dat de andere kinderen tegen hem zijn. Dat is voor een ouder toch bijna niet te verdragen?
De vraag is misschien niet eens hoe je het kind moet helpen, maar wat je voor de ouders van dit kind kunt doen.
Hoe machteloos zijn ouders als hun kind zo treurig en misschien met trillende lip thuiskomt? Dag na dag?
Ouders kunnen hun kind maken of breken wanneer er moeilijkheden zijn. Het is de kunst om als ouder een versterkende ouder te zijn die de veerkracht en weerbaarheid aanwakkert. Dit vraagt dat de ouder een beetje kan uitzoomen en de situatie beoordeelt op wat er is.
Wat kan een ouder leren om zijn kind dóór moeilijkheden heen te helpen? Zodat ze een versterkende en steunende volwassene zijn die de opvoedtaak als ouder met plezier uitvoert?
- erkenning geven aan een kind voor hoe moeilijk het is
- het kind bevragen of het waar is wat hij denkt en voelt
- de rol, taak en mogelijke overwegingen van de ander uitleggen en toelichten
- stevig overeind blijven en voorkomen dat ze in een drama verzanden
- samen oplossingen bedenken voor het probleem
- samen gesprekjes voorbereiden met de juf, meester of andere kinderen
- zo nodig samen het gesprek voeren waarbij het kind het woord voert en de ouder ondersteunt
- leren vertrouwen hebben in de capaciteiten van het kind
- leren vertrouwen op het oplossingsvermogen van het kind
- het uithouden en niet ingrijpen bij alles wat een kind zelf kan
- genieten van overwinningen en deze complimenteren met behaalde feiten
Bedenk eens wat het voor de groei van de ouder-kind relatie betekent als ouders ontdekken dat ze hun kind ten alle tijde kunnen versterken. Zelfs als ze zelf heel verdrietig zijn over wat er gebeurt en wat ze natuurlijk mogen delen met hun kind.
Wat zou de juf, meester, IB-er van de school of een coach hierin voor ouder en kind kunnen betekenen?
De rol van de coach
Ik keek nog even naar de schrijver van het artikel en ontdekte dat zij en haar kind op school tekort waren gekomen door onbegrip. Zowel zij als haar kind hadden het zwaar gehad en weinig hadden hen gesteund. Wat een prachtige motivatie is dat om ten strijde te trekken om te voorkomen dat kinderen na jou hetzelfde moet overkomen.
Maar of strijd de beste optie is?
Want hoe mooi zou het zijn als het contact met kinderen zo prachtig is en je op dezelfde manier het gesprek aangaat met ouders en de juf of meester?
Om hun kant van het verhaal te ontdekken?
Zodat je als coach daarna een verbinding tot stand kunt brengen?
Dat je als coach je drijfveren omzet naar handelen waardoor iedereen sterker wordt?
Dat je je taak en rol kunt omzetten naar dienstbaar zijn aan alle betrokkenen vanuit de broodnodige meerzijdige partijdigheid?
Zodat iedereen sterker wordt door het gezamenlijk optrekken en het kind belangrijke lessen leert?
Wat zou dan de uitkomst van dit artikel geweest zijn?
En misschien wel belangrijker? De uitkomst voor het kind die met steun zijn eigen probleem leert oplossen?
Meer artikelen:
Lees ook: Ben je een versterkende of een verzwakkende ouder?
Lees ook: Hoe fijn is een perfecte ouder?
Lees ook: Ouderschap is voor de toekomst
Lees ook: Bezorgde ouders maken kinderen ongelukkig
Lees ook: Wie heeft de regie in huis?
Lees ook: Je hebt me teleurgesteld…
Bekijk ook: Waarom ouders aanwezig moeten zijn bij coaching van hun kind
Bekijk ook: Wat als je kind niet wordt uitgenodigd voor een feestje?
Bekijk ook: Hoe help je kinderen met een negatief zelfbeeld?
Bekijk ook: Drie redenen waarom een kind niet naar school wil
Geef een reactie