Nog een weekje en dan is de vakantie weer voorbij. Ouders gaan weer werken, kinderen naar school. Alles in het ritme en in de structuur.
Op zich is dat helemaal prima en lekker duidelijk voor iedereen. Duidelijkheid zorgt voor een gevoel van veiligheid. Zo zijn een vast ritme en structuur voor de meeste mensen gewoon lekker comfortabel.
Wat dat betreft hebben we in ons kikkerlandje (gelukkig) al heel erg lang de dagelijkse overlevingstrijd achter ons gelaten.
In oorlogs gebieden is dat wel anders.
Bij ons speelt de enige overlevingstrijd voor de meeste mensen zich af op psychologisch terrein. Veiligheid kent tenslotte vele facetten.
Doorgeschoten?
En daar zijn we gelijk aanbeland bij een item wat nog veel te weinig aandacht krijgt. Namelijk de ruimte voor kinderen. In ons land is zo’n beetje alles afgedekt. Speelgoed is veilig tot in de kleinste details. Bovendien is het meeste speelgoed al kant en klaar. Ik kan me herinneren dat ik voor onze kinderen soms wanhopig op zoek was naar speelgoed zonder batterijen, waar ook nog wat aan te ontdekken viel. Nog steeds heb ik erg veel tijd nodig wanneer ik een geschikt kindercadeautje wil hebben.
En wat te denken van het buitenspeelgoed…… Alles gekeurd en nagekeken. Ik durf te betwijfelen of er ooit nog een kind is wat splinters in zijn handen krijgt. Die dan ’s avonds door pappa moeten worden uitgepulkt.
Veilig spelen is lekker makkelijk: geen vieze kleren, schrammen, builen, vieze handen, splinters, laarzen die soppen, angst voor diepte door net hoger te klimmen dan je dacht, geen ontdekkingsreis door het bosje en geen blauwe nagels doordat je de plank misslaat voor je hut die verborgen is in het plantsoen.
Alles heeft zijn prijs.
Mevrouw Helderder, de moeder van Aagje uit Pluk van de Petteflet zou dolgelukkig zijn…..
Maarrrrrr……..
Laten we wel wezen. We kunnen wel allemaal verlangen naar veiligheid, structuur, comfort en wat al niet meer, maar daar worden onze kinderen niet gelukkig van. Sterker, het is een gemiste kans voor een gezonde ontwikkeling.
En zeker voor de jongens!!!!
Want jongens hebben het al zwaar te verduren tegenwoordig. Het lijkt wel of er heden ten dage een grote vervrouwelijking aan de gang is. Er staan bijna geen meesters voor de klas. En van juffen is bekend dat ze veel aandacht hebben voor het sociaal-emotionele aspect.
Ruzies worden snel gesust, terwijl het voor jongens goed zou zijn om te leren hoe je als man je problemen oplost.
En daar hoort stoeien bij. Jongens gaan nu eenmaal van nature anders met uitdagingen om dan meisjes.
Ik denk dat het tijd wordt dat we inzien dat jongens weer stoer mogen worden.
Dat ze voorbeelden van mannen hebben.
Dat ze op scholen weer jongensdingen doen.
Laat de meisjes dan maar borduren en breien. Helaas mag dat ook niet meer, want te tuttig.
Dus…
Vaders en moeders. Het is nog even vakantie. Laat je kinderen lekker buitenspelen. Laat ze fijn vies en nat worden. En zorg ervoor dat jullie zonen stoere dingen doen. Geef ze een hamer en een zaag. Of desnoods een zwaard. Laat ze cowboy-tje spelen, een ridderspel, of iets wat jullie als vader en moeder speelden op het veldje, in het steegje of in de sloot.
Laat ze huilen van frustratie en zere knieën. Daar worden ze groot en sterk van.
De computer kan wel even wachten. Met nat regenen is niets mis.
Want nog even, en dan komt het oude ritme. De veiligheid van school, waar de kinderen weer hun best moeten doen. Waar juf de kriebels krijgt van de gezonde competitiedrang van jongens. En waar de meesters zijn verdwenen.
Laat tot slot de kindercoach maar even wachten met haar werk. De praktijk voor kindercoachingvind het voor kinderen nu even veel belangrijker dat ze zich uit leven. De leer-, gedrags-, en emotionele problemen komen na de vakantie vanzelf weer naar boven drijven. En dat is vroeg genoeg….
Meer in categorie spel en speelgoed.
Geef een reactie