Onlangs las ik uit verschillende bronnen interessante gegevens over het niet voorkomen van dyslexie op scholen.
Deze artikelen vertelden over een school die les geeft volgens het sudbury onderwijs en een ander hield een pleidooi voor langer kleuteren.
!! In Finland, Denemarken en Marokko waar men later begint met lezen komt aanmerkelijk minder dyslexie voor !!.
De essentie van beide artikelen is kinderen de kans en gelegenheid te geven om op hun eigen moment, in hun eigen tempo en op eigen gelegenheid te leren lezen en rekenen.
Een spannend idee in onze prestatiegerichte maatschappij die liefst alles volgt door middel van leerlingvolgsystemen, testen en strakke schema’s waarin aangegeven is wat ieder kind op elk gewenst moment dient te kennen.
Maar zoals we allemaal, als ouders én professionals weten houden de meeste kinderen zich niet aan van regeringswege opgelegde kennisschema’s.
Het meest intrigerende van deze berichten vind ik dat scholen die volledig vertrouwen op de capaciteiten van kinderen en lesgeven op grond van dit gegeven, geen dyslexie kennen en significant minder te kampen hebben met leer en gedragsproblemen.
En dat is in deze tijd heel bijzonder. Bovendien sluit het aan bij mijn, inmiddels jarenlange ervaring, als professional: Daar waar je echt kijkt, luistert en voeling hebt met het kind is er een weg naar leren: altijd!.
En deze weg blijkt bovendien voor de meeste kinderen een snelle weg te zijn. In verschillende landen is onderzocht en vastgesteld dat een kind binnen 8 weken leert lezen op het moment dat hij er aan toe is. Overigens geldt hetzelfde voor schrijven en rekenen waarbij het leren rekenen in 20 lesuren kan.
Het geheim? Nieuwsgierigheid die leidt tot passie en motivatie.
Bij deze pleit ik dus nog meer voor het serieus nemen van het individuele kind en het vertrouwen in de ontwikkelingsdrang van ieder kind afzonderlijk.
Meer in categorie: ontwikkeling van kinderen en dyslexie en dyscalculie.
Kijk voor de Praktijk voor Kindercoaching hier
Geef een reactie