Haar moeder had een afspraak gemaakt want ze moest binnen twee weken de tafel van 4 kennen op alle mogelijke wijzen.
De spanning liep aardig op. Iedere dag werd er geoefend, zowel thuis als op school. Telkens kende ze de tafel, maar zodra er enige tijd verstreek was het net alsof ze er geen herinnering meer aan had en kwam er geen antwoord.
Omdat het verder goed ging met haar en ze voor de rest gewoon gemiddeld kon meekomen, was er verder op dit moment weinig aan de hand.
Maar ja die tafels…… er kwamen er nog veel meer…..
Automatiseren
Over automatiseren bij rekenen en taal bestaat veel onduidelijkheid. Er wordt mee bedoeld dat rekensommen snel worden uitgevoerd zonder het gebruik van hulpmiddelen. De getallen zijn verinnerlijkt en een kind kan door routine steeds beter rekenen en moeilijker opgaven aan.
Het leren van de tafels is in eerste instantie veel meer memoriseren wat een beroep doet op de herinnering. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten, maar een kind moet eerst wel inzicht hebben in hoe het met getallen moet omgaan voor het kan leren automatiseren. Anders blijft het memoriseren als het ware leeg en zonder inhoud.
Overigens geldt dit voor taal net zo goed, alleen dan gaat het over het alfabet en het gebruik van letters.
Dit leek precies wat er met het meisje aan de hand was.
Het meisje
Ze kwam binnen, keek eerst even rond en keek mij onderzoekend aan. We maakten een babbeltje en ze vertelde dat ze zo graag de tafels wilde leren en dat het maar niet wilde lukken. Met haar ouders had ze al besproken dat ze nu graag naar iemand toe wilde gaan die haar kon helpen om de tafels te onthouden.
Het meisje had een prachtige gevoelige uitstraling en een bijzondere mengeling van kracht en zelfbewustzijn. Tegelijkertijd liet ze zien dat ze zich op een bepaalde manier onzeker en faalangstig voelde, maar ook goed assertief kon reageren. Een mooie combinatie die nog niet gemakkelijk was in contact met andere kinderen. Omdat ze nog zo jong was, zaten deze prachtige eigenschappen haar wel eens dwars.
Het leek dan ook helemaal passend dat ze een passie had voor paarden. We babbelden er even over en toen vroeg ik haar hoeveel benen een paard heeft. “Vier” zei ze.
Waarna ik vroeg hoeveel benen er waren als er twee paarden samen in de wei waren. En vervolgens hoeveel benen bij drie paarden, en vier en bij vijf paarden bij elkaar.
Vijf paarden
Bij vijf paarden viel het kwartje. Het leek wel of het letterlijk een duikeling maakte binnen in haar. “Ohhh, oohh, het is dus gewoon optellen……..?” Eerst was haar hele lichaam een vraagteken, haar gezicht veranderde en toen zowel haar moeder als ik een paar keer bevestigden hoe het zat met de tafel van vier en paardenbenen, was het klaar. De Jackpot was gevallen.
Door middel van visualiseren en ritme hebben we de tafel nog goed in het geheugen geplaatst en na een week berichtte moeder dat het een eitje was met de tafel van vier. Ze gingen nu verder met de tafel van 6 en zouden eerst gaan ontdekken wat er allemaal per 6 opgeteld kan worden. Zoals dobbelstenen, sterren, doosjes eieren en wie weet wat nog meer.
Ik heb er helemaal vertrouwen in dat ze nu de juiste strategie te pakken heeft en door kan stomen met alle tafels. Natuurlijk moet er nog wel worden geoefend, maar dat kan ook op een leuke en speelse manier, toch?
En als ze weet hoe ze de tafels het beste kan onthouden op het speciale plekje in haar geheugen wat zij ervoor heeft gereserveerd, komt het helemaal in orde.
Lees ook: Leren rekenen door bewegen
Lees ook: Nog even rekenen
Lees ook: Nieuwe rekenmethode: Singapore
Wil je een afspraak maken met je kind, lees dan hier verder…
Wil je informatie over de opleiding tot kindercoach? Lees dan hier verder….
Wil je op de hoogte blijven, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Ken je de training Ik leer leren al?
De illustratie is van Bianca Snip
Geef een reactie